|
Spis kroków
|
|
|
Krok jest specyficzny dla tańców starofrancuskich. Wykonując go należy pamiętać o utrzymaniu kierunku marszu
Technika:
- Krok lewą nogą w kierunku marszu
- Krok prawą nogą w kierunku marszu
- Krok lewą nogą w kierunku marszu
- Podniesienie nogi prawej tak, by udo było równoległe do podłogi i
podskok z obrotem o 180 stopni przez prawe ramię
- Krok nogą prawą w kierunku marszu (nogę stawiamy za plecami
- Krok lewą nogą w kierunku marszu
- Krok prawą nogą w kierunku marszu
- Zginamy nogę lewą w biodrze i kolanie tak, by udo było równolegle do podłogi i skaczemy obracając sie o 180 stopni przez lewe ramię
Uwagi:
- Podniesienie uda i podskok powinny odbywać się jako jeden ruch, właściwie bez zatrzymania
Jest to jeden z najstarszych kroków w tańcach w ogóle. Jego pochodzenie jest przede wszystkim kojarzone z Bretanią, lecz dość szybko rozprzestrzenił się na całą Francję, a wraz z wejściem bransli na dwory - na cały "cywilizowany" świat. Możemy spokojnie uznać, że "pochodzenie" w tym przypadku to kodyfikacja, bowiem tańce w kręgu były znane wszędzie i
Technika:
Startujemy z pozycji pierwszej.
- Rozszerzenie nogi lewej do pozycji drugiej
- Dostawienie nogi prawej do pozycji pierwszej, lecz tak, by pięty się nie stykały
- powtórzenie pkt 1.
- Dostawienie nogi prawej do pozycji pierwszej.
W drugą stronę krok wygląda analogicznie
Uwagi:
- Krok ten wykonywany jest "w bok" (czasem zakręcając dookoła)
- Krok wykonuje zazwyczaj na całych stopach, choć zdarza się, że trzeba skakać na palcach
W przekazach odnajdujemy, że wywodzi się jeszcze z podróży praszczura Szkotów Gaythelosa i jego żony Scoty. Gaythelos miał być greckim księciem, który zakochawszy się w córce faraona, uciekł z nią do Hiszpanii. Tam, górale stosowali pas de basque w rytuałach, co dość szybko przyjęło się w potomstwie królewskiej pary. Gdy około 330 roku p.n.e. Szkoci zasiedlali północną Brytanię, był to już stały element ich tańców.
Technika:
- Naskok na stopę lewą
- Uderzenie stopą prawą tak, by lewa noga uniosła się w powietrze
- Lądowanie na nodze lewej
- Pauza i przeniesienie stopy prawej do elementu 1.
W drugim takcie wykonujemy te same elementy z przeciwną nogą startową.
Uwagi:
- Podczas uderzenia stopą w podłogę (pkt.2.) warto wykorzystać siłę kolana, by podnieść ciało w powietrze. W ten sposób nie zniszczymy sobie ścięgien.
- Można podskoczyć tak, by całą pauzę (pkt. 4.) znajdować się w powietrzu.
- Krok można odrobinkę uprościć poprzez pointowanie nogą w punkcie 2. Jest to najczęściej uczona technika, jednakże nie jest tak efektowna.
- Pas de basque może być z powodzeniem użyty w większości tańców celtyckich. Jednakże należy zwracać uwagę, by w miarę możliwości nie stosować go w tańcach irlandzkich i szczególnie w bretońskich.
Krok ten ma podobne pochodzenie co pas de basque, lecz był tańczony przede wszystkim w tańcach francuskich.
Technika:
Zaczynamy z pozycji trzeciej.
- Wejście na stopę prawą
- Postawienie stopy lewej na pięcie przed prawą stopą
- Powrót stopy lewej do pozycji podstawowej.
Uwagi:
- Krok ten tańczony jest na pełnych stopach (oczywiście oprócz pkt.2)z ewentualnym naskokiem w pk-cie 1.
- Zazwyczaj wykorzystuje się go tylko raz.
Jeden z najstarszych kroków w historii tańca. Wywodzi się od tańców w kręgu przy ognisku.
Technika:
Startujemy z pozycji pierwszej.
- Rozszerzamy lewą nogę do pozycji drugiej
- Dostawiamy prawą nogę do pozycji pierwszej
Dość skoczny krok, który świadczy o "plebejskim" pochodzeniu branli.
Technika:
Startujemy z pozycji pierwszej.
- Podskok w miejscu, lądowanie na obu nogach
- Wykop nogą prawą w lewo lub jeśli robimy w drugą stronę, lewą - w prawo
Krok stary niemalże jak świat i znany w niemalże wszystkich kulturach. W tańcach szkockich ma powyższą, specyficzną nazwę. Kodyfikacja nastąpiła prawdopodobnie na początku baroku, lecz nie należy go uważać za krok barokowy.
Technika:
Stajemy w pozycji czwartej odwróconej (lewa noga przed prawą w odległości pół kroku, pięty w tej samej lini, stopy lekko na zewnątrz)
- Robimy prawą stopą krok do przodu, do pozycji czwartej
- Dostawiamy lewą nogę do pozycji trzeciej
- Odstawiamy prawą nogę do pozycji czwartej
Analogicznie postępujemy dalej, z przeciwną nogą startową.
Uwagi:
- Należy pamiętać, że przenosząc stopy trzeba je trzymać nisko, inaczej niż w tańcach irlandzkich
- Pozycje czwarte mogą być odrobinkę przedłużone, jeśli kroki mają być większe
- Jeśli chcemy jeszcze bardziej przedłużyć kroki, możemy pomagać sobie biodrami
Krok ten nie ma zachowanej kodyfikacji z uwagi na niesamowitą prostotę.
Technika:
Startujemy z pozycji pierwszej
- krok lewą nogą
- krok prawą nogą
- krok lewą nogą,
podskok z zawinięciem prawej nogi
Analogicznie postępujemy idąc do tyłu (trzy kroki i podskok z zwinięciem)
Uwagi:
- Zawinięcie w podskoku można robić jako trzecią pozycję powietrzną, lub jak zwinięcie jigowe
|